کوی عشق .. بهترین شعر در توصیف مکتب عشاق..

کوی عشق

 

میرزا محمد رضی معروف به میررضی آرتیمانی از شاعران و عارفان مشهور زمان صفویه است که در نیمه دوم قرن دهم هجری قمری در روستای آرتیمان از توابع تویسرکان به دنیا آمد. در ایام جوانی به همدان عزیمت و در آنجا مشغول تحصیل شد و در سلک شاگردان میرمرشد بروجردی درآمد. میررضی به علت شایستگی وافری که داشت زود مورد توجه شاه عباس صفوی قرار گرفت و در جمع منشیان و میرزایان شاه در آمد و به همین دلیل بود که داماد خاندان بزرگ صفوی شد. او در سال ۱۰۳۷ هجری قمری دیده از جهان فرو بست. او را در محل خانقاهش در تویسرکان به خاک سپردند. از او حدود ۱۲۰۰بیت شعر به جا مانده که معروفترین آنها ساقی نامه ی اوست.

در خرابات مجانین کن گذر

تا ببینی رسم و آئین دگر

عادت اینجا ترک رسم و عادت است

رسم، اینجا ترک جان و ترک سر

کوی عشق است این و در وی صد بلا

راه عشق است این و در وی صد خطر

حضرت عشق است اینجا باش باش

سر مده اینجا عنان آهسته‌تر

آسمان اینجا ببوسد آستان

جبرئیل اینجٰا بریزد بال و پر

 

 

 

 

 

 

 

اندر ادامه آمد به تفضیل/تو ای خواهان آن برو در شرح تفضیل                          

کوی عشق .. بهترین شعر در توصیف مکتب عشاق..

اثر کوی عشق از رضی الدین آرتیمانی شاعر و عارف زمان صفویه 

کوی عشق         
در خرابات مجانین کن گذر          تا ببینی رسم و آئین دگر
عادت اینجا ترک رسم و عادت است          رسم، اینجا ترک جان و ترک سر
کوی عشق است این و در وی صد بلا      راه عشق است این و در وی صد خطر
حضرت عشق است اینجا باش باش          سر مده اینجا عنان آهسته‌تر 

اندر ادامه آمد به تفضیل   تو ای خواهان آن برو در شرح تفضیل